آسانسور هشت تایی

بزرگترین گروه بندی آسانسور ها بصورت آسانسور هشت تایی می باشد که در اصطلاح در قالب آسانسور های گروهی می باشد.که تنها راه حل قابل قبول آن قرار گفتن چهار به چهار در روبروی یکدیگر می باشد.در این حالت محل انتظار مسافرین بایستی از دو طرف باز بوده و فاصله هر طرف آن از ورودی اصلی مسافرین تقریبا یکسان باشد.

باز بودن دوطرف محل انتظار به علت ظرفیت زیاد آسانسور هاو دسترسی مسافرین از دو طرف به آن بدون ایجاد مزاحمت برای سایر مسافرین می باشد.و به مسافرین خروجی امکان می دهد که بیدرنگ پس از خروج از آسانسور با حداقل برخورد با مسافرین ورودی محل را ترک نماید.

عرض محل انتظار دوبرابر عمق کابین و حداقل ۳متر می باشد.ماکزیمم عرض محل انتظار از۳/۴متر نیز نباید تجاوز نماید زیرا سوار شدن مسافران به آسانسور زمان زیادی را تلف می نماید. دکمه احضار آسانسورها باید در مرکز ایستگاه و یا دو دکمه در طرفین باشد.

بهترین محل ایستادن مسافرین در مرکز ایستگاه آسانسور بوده،به نحوی است که در حداقل مدت بتوانند به آسانسور مورد نظر سوار شوند،محل انتظار مسافرین در ایستگاه آسانسور اصلی نبایستی مورد استفاده و رفت  و آمد غیر مسافرین قرار گیرد زیرا مستلزم ایستگاه بزرگی خواهد بود البته در طبقات به علت تعداد مسافرین کمتر ممکن است از آن برای رفت آمد غیر مسافر نیز استفاده شود.

آسانسور های زوج و فرد

در تقسیم بندی آسانسورهای ساختمان به سرویس دهی در طبقات زوج و فرد،آسانسور ها در طول کل ساختمان حرکت کرده و جابجا می شوند بطوریکه هر یک از آسانسور های در نظر گرفته شده در طبقات می توانند ضمن مراجعه به طبقه همکف تنها به طبقات زوج یا فرد دسترسی داشته و سرویس دهند.این نوع تقسیم بندی آسانسور در ساختمانهای عمومی و اداری بکار گرفته میشود.

تاثیر این تقسیم بندی آسانسورها در کاهش طبقات سرویس دهی باعث کاهش توقفهای کابین در هر بخش  خواهد شد  و ضمنا تاثیر در کاهش هزینه های اولیه آسانسور خواهد گذاشت.زیرا تعداد دربهای ورودی در طبقات کاهش می یابد.